Recepten

Kaiserschmarren

Kaiserschmarren (ook: Kaiserschmarrn) is een lichte, gekaramelliseerde pannenkoek, in grove stukken gesneden en traditioneel geserveerd met een pruimencompote (Oostenrijks: Zwetschenröster) en poedersuiker. Het is is één van de bekendste Oostenrijkse nagerechten of mehlspeisen.

Kaiserschmarren

Ingrediënten voor 4 tot personen

6 eiwit
6 eidooiers
2 el slagroom
2 à 3 el rozijnen die enkele uren in rum zijn geweekt (bij een gerecht van kinderen gewoon in warm water geweekte rozijnen nemen)
4 el kristalsuiker
60 g bloem, gezeefd
Schil van een biologische citroen, geraspt
¼ tl tonkaboon of vanillemerg
Snufje zout
50 gr boter
1 el extra kristalsuiker en poedersuiker om te bestrooien
Bijlage: Kersen- of pruimencompote

Bereiding

Verwarm de oven voor op 200 graden. Klop het eiwit met de suiker en het zout goed stijf. Vermeng de eidooiers met de (vloeibare) slagroom, tonkaboon/vanillemerg en citroenschil. Meng dit voorzichtig met de gezeefde bloem en het eiwit (als je te stevig roert, verliest het eiwit z’n luchtigheid en rijst de Schmarren niet goed in de oven).

Smelt de boter in een grote ovenbestendige koekenpan (met metalen of afneembare handgreep). Giet de massa voorzichtig in de pan, strooi de rozijnen (zonder het weekvocht) erover, bak de onderkant op de kookplaat aan, zet de pan dan in de oven en laat alles in circa 8-10 minuten goudbruin worden.

Als de Schmarren gaar is en makkelijk van de bodem loskomt, scheur je de hem in de pan met hulp van twee houten spatels voorzichtig in brokjes (het hoeft er niet gelijkmatig uit te zien). Strooi nog een eetlepel kristalsuiker over de massa en laat dit in de oven kort karamelliseren. Verdeel de Kaiserschmarren over de borden of doe alles in een serveerschaal, bestrooi met poedersuiker en serveer met een kommetje kersen- of pruimencompote.

Tips & Weetjes

De herkomst van de naam Kaiserschmarren is omgeven met legendes. Het zou het lievelingseten van keizer Franz Joseph 1 zijn geweest als er tijdens jachtpartijen in de almhutten werd geluncht. Volgens een andere versie zou hofpatissier Leopold het gerecht hebben gecreëerd voor keizerin Eilisabeth, die het vanwege haar figuur terzijde schoof. Daarop zou de keizer tegen een lakei hebben gezegd: ‘Na geh’ er mir halt den Schmarren (onzin) her, den unser Poldl da wieder z’sammenkocht hat.”

En zo werd de Kaiserschmarren geboren.