Linzer Torte

Klassieke Linzer Torte

Maak een zandtaartdeeg  met daarin veel gemalen amandelen, bestrijk dit met een vulling van jam en bedek alles met een rooster van deegreepjes… de Linzer Torte klinkt niet meteen als een culinaire klassieker, maar is dat wel degelijk. Al in de 18e en 19e eeuw werd ze vaak genoemd in reisverslagen. Zo bezoekt wereldreiziger vorst Hermann von Pückler-Muskau in 1809 Linz omdat de stad bekend staat voor haar taarten en mooie meisjes. In zijn dagboek schrijft hij: ‘De taarten maken hun reputatie in elk geval waar.’

Lange tijd werd Johann Konrad Vogel (1796-1883) als uitvinder van de linzertaart gezien. Deze Beierse banketbakker huwde een weduwe met Konditorei in Linz, zette de Linzer Torte op de kaart en wist deze als ‘souvenir uit Linz’ te populariseren. Hij heeft dus zeker bijgedragen aan haar bekendheid, maar uitgevonden is ze echt al veel eerder. Dat weten we sinds 2005. Toen werd in de bibliotheek van de beroemde abdij van Admont (Stiermarken) een recept voor Linzer Torte uit 1653 ontdekt. Het staat in het kookboek van ene gravin Sagramosa, met de prachtige titel ‘Buech von allerley Eingemachten Sachen, also Zuggerwerckh, Gewürtz, Khütten und sonsten allerhandt Obst wie auch andere guett und nützlich Ding etc’. Het kookboek geeft zelfs vier recepten voor Linzer Torte/Linzer deeg, een indicatie voor de naamsbekendheid die het gebak indertijd al moet hebben gehad. Wie de Linzer Torte heeft uitgevonden of als zodanig heeft benoemd, zal wel altijd een raadsel blijven. Ze staat nu in elk geval bekend als de oudste naar een stad vernoemde taart én als het oudste bewaard gebleven taartrecept ter wereld.