‘Het beste plan is geen plan’

Rianne Beijersbergen van Henegouwen en Willem Mommers

Hoe komen twee twintigers in Oostenrijk terecht?

‘Nadat we met onze zelfgebouwde camperbus en ons hondje Joep een aantal maanden door Europa hadden gereisd, kwamen we uiteindelijk in Nauders terecht. Willem, die in Nederland de opleiding Sport en Bewegen heeft gevolgd, had hier al een aantal winters als snowboardleraar gewerkt. Nu wilde hij er opnieuw twee weken les geven, zouden we daarna weer gaan reizen en uiteindelijk terugkeren naar Nederland.’

Toch zijn jullie gebleven. Hoe kwam dat?

‘Ik was nog nooit in Oostenrijk geweest. Op de dag dat ik hier aankwam, werd ik – net als Willem al eerder – verliefd op het land, het dorp, de cultuur en de mensen. De twee weken werden vijf weken en uiteindelijk wilden we niet meer terug naar Nederland. We kregen een beetje buikpijn van het idee om weg te gaan van de plek waar we ons na al ons gereis het meest thuis ooit voelden. Aan het einde van de winter heb ook ik de opleiding snowboardleraar afgerond. Toen een Oostenrijkse vriend vroeg of we niet in het leegstaande huis van een overleden familielid wilden trekken, besloten we te blijven. We hebben onze familie opgebeld en verteld dat we alleen zouden terugkomen om ons huis leeg te ruimen en onze spullen op te halen. Drie weken later waren we weer terug in de bergen.’

Wat doen jullie er nu?

‘In de winter werken we dus allebei als snowboardleraar bij de skischool. In de zomer wordt dit een fietsbedrijf waar je onder andere fietsen kunt huren en laten repareren. Dan doe ik er de verkoop, social media, reclame en vormgeving – eigenlijk al het creatieve, terwijl Willen er als fietsenmaker en bike guide werkt. Daarnaast bouwt en onderhoudt hij voor het Tourismusverband – een soort VVV – infrastructuur voor toeristen in de natuur, zoals wandelpaden en Klettersteige. Zelf probeer ik daarnaast iets op te bouwen met mijn Kunstacademie-achtergrond, zoals foto’s maken, T-shirts ontwerpen en illustreren – maar nog niet beroepsmatig.’

Wat is er zo anders in Oostenrijk?

‘Een groot verschil is dat we het met z’n tweeën doen. In Nederland leefden we toch een beetje langs elkaar heen: Willen als outdoor-sportinstructeur en hovenier en ik bij reclamebureaus en als docent op een creatieve MBO opleiding. We hadden ander werk en andere werkgevers en zagen elkaar pas weer ‘s avonds. Na maanden reizen en samenzijn op een paar vierkante meter, kregen we een beetje buikpijn van het idee terug te gaan naar het ‘normale leven’. Hier zien we elkaar tijdens het werk weliswaar ook niet, maar ons werk overlapt wel en tussen de middag eten we samen thuis, zoals vrijwel iedereen hier. Dat is heel gezellig. Heel fijn is ook dat onze hond overal bij kan zijn. Hij rent achter de fiets of het snowboard aan, hij mag mee naar het werk en het is überhaupt vrijwel nooit een probleem hem mee te nemen. Wat dat betreft is het land heel hond-vriendelijk.’

Wat bevalt je aan Oostenrijk?

We hebben liefde voor de bergen en de natuur en hier leef je in het hart van de natuur. Onze achtertuin is het bos; binnen twee minuten staan we onderaan de piste. Het is ook minder gestrest en gehaast dan in Nederland. Mensen zijn gemoedelijker, genieten meer van de kleine dingen en kunnen beter omgaan met wat er gebeurt. Zo hadden we laatst een hele dag geen stroom in het dorp omdat er een boom op de hoofdkabel was gevallen. Mensen zijn dan niet chagrijnig, maar gaan met elkaar barbecueën en zien wel hoe het loopt. Dat nuchtere vinden we heel prettig, want zo zijn we zelf ook heel erg. Het niet te veel over prestaties hebben, maar gewoon in het moment leven, gelukkig zijn met de mensen om je heen en daar echt contact mee hebben. Het voelt heel warm.’

In hoeverre zijn jullie geïntegreerd?

‘Nauders heeft 1500 inwoners, iedereen kent en helpt elkaar en we gaan zelf ook vrijwel alleen met mensen van hier om. Toch heeft het wel even geduurd voordat we er echt bij hoorden. Ze kijken hier toch eerst de kat uit de boom en respect moet je verdienen. Ons werk helpt daarbij natuurlijk heel goed. Bovendien zijn we allebei best sociaal en stappen we best makkelijk op mensen af.’

Dus jullie blijven?

‘We voelen ons hier heel erg gesetteld en het fijne aan werken in het toerisme is dat er een paar weken per jaar een tussenseizoen is. Dan zijn we vrij om met onze bus op reis te gaan. Ik weet niet of we altijd blijven, maar voorlopig is Oostenrijk de basis en de wereld onze vakantieplek.’

Wat mis je uit Nederland?

‘Het prettige van Nederland is dat alles er zo dicht bij elkaar ligt. Als je hier naar de Action wilt, moet je al een uur rijden. Dus als we in Nederland zijn, is het gewoon lekker om even door de stad te struinen en alles op een paar stappen afstand te hebben. Maar missen doen we het niet echt.’

Vragen aan Rianne en Willem? Neem contact op via instagram: @bailydebus

Tip